Data publikacji w serwisie: 18 marca 2016 r.
Staropolskie Spotkania Językoznawcze 2
W dniach 16–17 marca odbyła się zorganizowana przez nasz Zakład druga konferencja z cyklu Staropolskie Spotkania Językoznawcze, pt. Jak wydawać teksty dawne.
Dyskutowaliśmy nad ponad dwudziestoma referatami, rozważając zarówno ogólne, jak i szczegółowe kwestie dotyczące edytorstwa tekstów dawnych. Zaszczyciło nas swoją obecnością wielu referentów i dyskutantów z różnych ośrodków krajowych, m.in. z Krakowa (UJ, IJP PAN, UP), Warszawy (UW, UKSW, IH PAN, IBL PAN, BN), Torunia (UMK, Pracownia Słownika XVI w.), Gdańska (UG), Szczecina (US) i zagranicznych (Żytomierski Uniwersytet Państwowy). Nie zabrakło także przedstawicieli różnych jednostek Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej, Wydziału Historycznego, Wydziału Neofilologii, Biblioteki Uniwersyteckiej).
Oprócz językoznawców, historyków, literaturoznawców, kodykologów, historyków książki obecni byli także pracownicy bibliotek (m.in. Biblioteki Narodowej w Warszawie, Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego czy cyfrowej biblioteki Polona).
Dzięki przyjętej formule konferencji – „tylko dyskusja” – uczestnicy mieli wiele czasu na wymianę poglądów. Najważniejsze problemy i kwestie fundamentalne wskazywane podczas rozmów nad poszczególnymi tekstami zostały zebrane podczas debaty podsumowującej, zamykającej dwudniowe, niezwykle intensywne spotkanie. Pojawiły się m.in. pytania o to, co wydawać (tekst czy przekaz), czy jest możliwość wypracowania wspólnych zasad, co powinno być podstawą edycji, czemu i komu służy wydawanie tekstów dawnych.
Konferencja została zorganizowana przy wsparciu Instytutu Filologii Polskiej oraz Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej UAM i wpisała się w działania Humanistycznego Konsorcjum Naukowego „Horyzonty i źródła nowej humanistyki. Język, literatura, kultura, edukacja”, prowadzonego przez Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej UAM oraz Wydział Polonistyki UJ.
Wszystkim Uczestnikom i Dobrodziejom konferencji serdecznie dziękujemy.