Zajęcia

Zakład oferuje seminaria licencjackie, magisterskie, kształcenie na szczeblu doktorskim, wykłady monograficzne oraz zajęcia fakultatywne przede wszystkim z zakresu historii języka polskiego. Magistrantom i słuchaczom polonistyki, w tym również studiującym trybem indywidualnym, oferujemy udział w badaniach naukowych prowadzonych w Zakładzie pod opieką wybranych pracowników.

Zajęcia kursowe

Studia dzienne

• Wiedza o historycznym rozwoju polszczyzny (studia licencjackie)
• Polszczyzna historyczna, Laboratorium komparatystyczne I (dwuletnie studia uzupełniające)
• Polszczyzna historyczna, Laboratorium komparatystyczne II (dwuletnie studia uzupełniające)
• Językoznawstwo ogólne (wykład – studia licencjackie)
• Warsztat polonisty – pisanie I (studia licencjackie)
• Warsztat polonisty – pisanie II (studia licencjackie)
• Znaczenie w języku i tekście (dwuletnie studia uzupełniające)
• Ewolucja mowy (zajęcia do wyboru – dwuletnie studia uzupełniające)
• Ekolingwistyka (zajęcia do wyboru – Filologia polska jako obca)
• Intersyscyplinarność w badaniach językoznawczych (studia doktorskie)
• Metodologia badań naukowych (językoznawstwo) (studia doktorskie)
• Architektura rozprawy doktorskiej (zajęcia specjalistyczne – studia doktorskie)

Wykłady i zajęcia fakultatywne

Historia języka polskiego I (wykład – studia licencjackie, I sem., 30 godz. II rok)

Historia języka polskiego II (wykład – studia licencjackie, II sem., 30 godz. II rok)

Wprowadzenie do lektury tekstów staropolskich
(konwersatorium fakultatywne, I sem., 30 godz. I rok)

Zajęcia poświęcone będą wybranym fragmentom staropolskich tekstów. Prowadzone na pograniczu dziedzin (językoznawstwa, literaturoznawstwa, historii, teologii i historii sztuki) zajęcia mają zaprosić w świat mediewistycznej analizy tekstu.

Język najstarszych tekstów słowiańskich
(konwersatorium fakultatywne, I sem., 30 godz.)

Student zapoznaje się najdawniejszym słowiańskim językiem i poznaje jego dwojaką rolę, którą odgrywa w historii języków słowiańskich: po pierwsze, z racji swej dawności uznawany jest jako najbliższy hipotetycznemu językowi prasłowiańskiemu, po drugie, jest pierwszym językiem literackim, co umożliwia ukazanie analogii i różnic w kształtowaniu się innych słowiańskich języków literackich, w tym także polszczyzny.